Echa egzaminu nauczycielskiego – fragmenty pracy pisemnej : Anatomia. Virabhadrasana II

Jeżeli czytaliście moje wpisy dotyczące kursu i egzaminu nauczycielskiego z jogi Iyengara, pewnie wiecie, że oprócz praktyki i uczenia, mieliśmy też do napisania pracę pisemną. I to dość długą. Składała się z 3 cześci po kilka pytań: filozofia, praktyka i nauczanie, anatomia. Postanowiłam, że skoro już stworzyłam tyle tekstu, to się nim podzielę, a przynajmniej jego częścią.

Dzisiaj czas na anatomię – omówienie pozycji Virabhadrasana II, czyli Wojownika II. Dokładne pytanie brzmiało: „Przestudiuj i opisz udział układu mięśniowo-szkieletowego oraz motorykę działań istotnych dla Virabhadrasany II”.

Zacznę jednak może od podstawowych intrukcji, jak wejść do asany.

  1. Stań w tadasanie
  2. Przejdź do dużego rozkroku i rozciągnij ręce na boki – Utthita hasta padasana
  3. Skręć prawą stopę 90st. w prawo i lewą nieznacznie do środka – Parsva hasta padasana
  4. Zegnij prawe kolano tak, aby znalazło się w linii ze stawem skokowym, lewa noga prosta
  5. Skręć głowę w prawo i spójrz ponad dłonią

Powtórz pozycję na lewą stronę.

Virabhadrasana II

Virabhadrasana II

A teraz pełna odpowiedź, jaką zamieściłam w pracy.

Virabhadrasana II, czyli wojownik II, to pozycja podstawowa, asymetryczna, otwierająca biodra.
Przyjmijmy, że jest wykonana na prawa stronę. W pełnej pozycji, prawa noga jest zgięta w kolanie (kolano w linii z kostką), udo zrotowane na zewnątrz, a staw biodrowy odwiedziony.
Lewa noga jest wyprostowana, zrotowana do wewnątrz, staw biodrowy odwiedziony, a piszczel zrotowana na zewnątrz. W stopie przy pięcie występuje supinacja, natomiast w przodostopiu pronacja (dzieki temu zarówno kość piętowa, jak i palce dotykają podłogi, a łuk stopy jest uniesiony).
Kręgosłup jest wyprostowany, głowa zrotowana w prawą stronę w osi. Górna część rąk jest odwiedziona i zrotowana na zewnątrz, a w przedramionach występuje pronacja.

Główne grupy mięśni pracujące w pozycji to mięsień pośladkowy wielki, średni i mały, grupa kulszowo-goleniowa, napinacz powięzi szerokiej, mięsień grzbietowy, mięśnie obszerne, mięsień czworogłowy uda, mięsień gruszkowaty, zasłaniacz wewnętrzny i zewnętrzny, mięśnie bliźniacze, mięsień biodrowo-lędźwiowy.

Praca i wyzwania w pozycji dotyczą głównie trzech elementów:
– w tylnej części stawu biodrowego wyzwanie dla więzadeł i torebki stawowej biodra stanowi jednoczesne odwiedzenie i wyprost. Praca mięśni odwodzicieli biodra pomaga unieść tylne kolano nad podłogą. Przy słabych lub napiętych mięśniach pośladkowych może być niemożliwe uziemienie lewej stopy.
– w części tylnej stawu skokowego – dla prawidłowego ułożenia stopy konieczne jest połączenie w stawie skokowo-piętowym i stawach pomiędzy kośćmi stępu i śródstopia. Dzięki temu tylna część stopy może ustawić się w supinacji, a przodostopie w pronacji. W przeciwnym razie zewnętrzna strona kostki może zostać naciągnięta i osłabiona.
– w części przedniej stawu biodrowego – mocna ekscentryczna praca grupy kulszowo-goleniowej i mięśnia czworogłowego moduluje siłę ciążenia w prawej nodze. W przeciwnym razie narażamy na nacisk stawy i tkanki łączne.

Korzystałam z książki „Joga. Ilustrowany przewodnik anatomiczny po asanach, ruchach i technikach oddychania” Leslie Kaminoff.

Leave a Reply